دل افسرده ام با غم قرين است    كـه در فـكر جــواد العـــارفيــن است
     چرا غمگين در اين عالم نباشم    پريشان قلب ختم المرسلين است
     شد از زهر جفا و كينه مسموم    جهان از ماتمش با غم قــرين است
     به هنگام شباب، از كيد دشمن    خـزان، گلـزار سلطـــان مبيـن است
     ميــان حجـــره در بســــته بـر او    زاهـش، لـرزه بر عـرش بــرين است
     غبــار غم نشسته بــر رخ مـــاه    گـه قتـــل شـــه دنيــا و ديـــن است
     لبش عطشان و جانش بر لبش بود    چنـــان جـدش كه دريـا افـرين است
     هنـوزم در تمــام كـــون، قطـــره    بپـا شـــور عــزا در شهـر ديـن است